Σύνδρομο Wolff-Parkinson-White (WPW)
Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι μια κατάσταση όπου η καρδιά δυσκολεύεται να αντλήσει αρκετό αίμα για να καλύψει τις ανάγκες του σώματος. Συμπτώματα όπως δύσπνοια, κόπωση και πρήξιμο στα πόδια είναι συχνά σημάδια της καρδιακής ανεπάρκειας. Οι αιτίες μπορεί να περιλαμβάνουν βλάβες στον καρδιακό μυ από έμφραγμα, υπέρταση ή άλλες παθήσεις. Ακολουθώντας την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και υιοθετώντας έναν υγιεινό τρόπο ζωής, οι ασθενείς μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους και να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την καρδιακή ανεπάρκεια. Η θεραπεία περιλαμβάνει μια σειρά από φάρμακα που βελτιώνουν τη λειτουργία της καρδιάς και ανακουφίζουν τα συμπτώματα. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Αναστολείς ΜΕΑ ή ARBs: Χαλαρώνουν τα αιμοφόρα αγγεία και μειώνουν την αρτηριακή πίεση.
- ARNIs (σακουμπιτρίλη/βαλσαρτάνη). Χρησιμοποιούνται έναντι Αναστολών ΜΕΑ ή ARBs. Μειώνουν τον κίνδυνο επιδείνωσης της καρδιακής ανεπάρκειας και βελτιώνουν τη λειτουργία της καρδιάς.
- Β-αναστολείς: Μειώνουν τον καρδιακό ρυθμό και βοηθούν στην αποφόρτιση της καρδιάς.
- Ανταγωνιστές αλδοστερόνης: Βοηθούν στην αποβολή υγρών από το σώμα και μειώνουν το πρήξιμο.
- Διουρητικά: Απομακρύνουν τα πλεονάζοντα υγρά και ανακουφίζουν την πίεση στην καρδιά.
- SGLT2 αναστολείς: Μια κατηγορία φαρμάκων που αρχικά χρησιμοποιούνταν για τον διαβήτη αλλά έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματικά στη βελτίωση της καρδιακής λειτουργίας σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, ανεξάρτητα από το αν έχουν διαβήτη ή όχι.
Σε προχωρημένες περιπτώσεις καρδιακής ανεπάρκειας, μπορεί να απαιτηθεί εμφύτευση συσκευών όπως βηματοδότες ή απινιδωτές (ICD) για τη ρύθμιση του καρδιακού ρυθμού και την πρόληψη επικίνδυνων αρρυθμιών. Η εμφύτευση είναι μια ασφαλής διαδικασία που γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία και απαιτεί μία ημέρα νοσηλείας.